Φτώχεια...και των γονέων όμως...

Παρακολουθούμε χρόοονια τώρα κάποιους πούστηδες καλοζωϊσμένους από τηλεοράσεως να συζητούν προσπαθώντες να "δώ-σωσιν" λύσεις για την απαλλαγή του κοσμάκη από την...φτώχεια.
Και καλά κάπου όοολοι ανθίσθησαν ότι ψάχν-ωσιν για μαλάκες(φευ).
Επειδή όμως ο...ελπίζων τοις ανθρώποις πεθαίνει...χέζοντας, ο πατήρ μου ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΛΕΟΔΟΜΟΣ, έψαχνε τότε αρχές της 10ετίας του 50, να εύρει ΚΑΤΗΦΟΡΑ, προκειμένου να στεγάσει την οικογένειά του.
Γιατί; Διότι στην κατηφόρα τα νερά της βροχής περνούν και...φεύγουν ενώ στο ίσιωμα...πνίγεσαι.
Και όμως επειδή στην Υφήλιο ο κοινός νους είναι ζητούμενον(ακόμη;) βλέπουμε:
Με τις καταρρακτώδεις βροχές να σκυλοπνίγονται, με 7άρια σεισμών πολύ συνηθισμένων τελευταίως(φευ) να καταπλακώνονται από τα τσιμέντα ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ και...ΙΧΝΗ χάλυβος...ΕΛΕΟΣ.
Φτώχεια ναι αλλά και μυαλό.
Διότι όταν φυσάς τον παρά, μπαμ μπουκάρεις ώπου δει και όοολοι ξεκαπελώνονται και σου κάνουν...τεμενάδες.
Π.χ. Βγενόπουλος τσακ τηλεφωνεί απ' ευθείας στον πρωθυπουργό και...σε ½ ωρίτσα ευρίσκεται στο γραφείο του(του πρωθυπουργού ο...Βγενόπουλος). Εσύ αναγνώστα(εάν ΔΕΝ είσαι ο Βγενόπουλος) δύνασαι; Πρίτς αρχίδια...
Οταν όμως ΔΕΝ τον φυσάς τον σκασμένον, το μυαλό πρέπει να περσεύει ναι;
Ενθυμηθείτε εκείνο η πενία ΚΑΙ η δυστυχία τέχνας κατεργάζεται...
Τα άλλα άστα...