Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Ἄστυ-Νομικόν «Δαιμώνιον»...

  • 10ετία τοῦ 50, πιτσιρικᾶδες παίζαμε τὸ παιγνίδι "Κλέφτες κι ἀστυνόμοι". Οἱ παλαιοί ἴσως τὸ ἐνθυμοῦνται.
  • Δὲν ἠξεύρω ποῖαι δυνάμεις ἐπενεργοῦσαν σ' ἕνα παιδί...6, 7, 8 ἐτῶν, καὶ εἴτε τὸν ἕναν, εἴτε τὸν ἄλλον ρόλον ἔπαιζα, φρόντιζα ὅσο ἦτο δυνατόν, πίσω μου νὰ μὴν ἔχω κανέναν. Ἴσως ἐπειδή ἄκουγα συχνά-πυκνά τὴν φρᾶσιν..."πώ, πώ τὸν εἶδες αὐτὸν, πῶς τὰ κατάφερε; Μάτια στὸν κῶλο ἔχει βρὲ παιδί μου;"...
  • Καὶ ἡ ἀπορία μου εἶναι: Ἡ ΑΚΡΩΣ³, ἐπικίνδυνος δουλειά σου, εἶναι νὰ (μ)προστατεύσῃς κἄποιον, ἀπὀ κἄποιους, οἱ ὁποῖοι ἐπιθυμοῦν τὴν ἐξόντωσίν του καὶ οἱ κἄποιοι, σὲ...ἐξοντώνουν(φεῦ). Τί σόϊ «ἀντιτρομοκρατικοῦ τύπου φύλαξις» ἦτο ἡ συγκεκριμμένη εἰς τὰ Πατήσια, δὲν ἠμπόρεσα νὰ καταλάβω μά τὸ ναί...
  • Τότε(1964, 65, 66) ποὺ τὰ στρατά μας ἦσαν ΑΛΗΘΙΝΑ στρατά, ἐνθυμοῦμαι τὸν ἀείμνηστον ἐπισμηναγόν Θανάσην Φούντην, τὸν ὁποῖον ἐχάσαμεν ἀδοκήτως τὸ καλοκαῖρι τοῦ 1989 δυστυχῶς, χειμῶνα καιρό, νὰ ἔρχεται 2, 3, 4 ἡ ὥρα ξημερώματα, κρυφίως ἔξωθεν μακράν περιμετρικῶς τοῦ στρατοπέδου, καὶ μὲ διόπτρας(κυάλια) νὰ ἐλέγχῃ τὰς θέσεις καὶ τὰς κινήσεις τῶν σμηνιτῶν εἰς τὰ φυλάκια´
  • Ἡ Πατρίς τοῦ εἶχεν ἀναθέσει τὴν Διοίκησιν ἑνός στρατοπέδου, καὶ ἤθελεν ἰδίοις ὄμασιν, νὰ πιστοποιῇ, ἐάν αὐτό φυλάττεται ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΩΣ γκέ κε;
  • Σημειωτέον ὅτι τὸ στρατόπεδόν μας, ἦτο νευραλγικοτάτης σημασὶας, ὡς βᾶσις ἐκτοξεύσεως ἐπιθετικῶν ρουκεττῶν, φερουσῶν πυρηνικάς κεφαλάς, λόγῳ τοῦ ψυχροῦ πολέμου κ.τ.λ.
  • Ἦταν αύτό ποὺ λέμε ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ με ΑΡΧΙΔΙΑ.
  • Αἰωνία του ἡ ΜΝΗΜΗ.
  • Ἔ, ἀπ' ἐκεῖ καὶ πέρα ἡ ρῆσις τοῦ ἀειμνήστου πατρός μου:
  • " Ὁ...ἐλπίζων τοῖς ἀνθρώποις πεθαίνει...χέζοντας" , δυστυχῶς ΠΑΝ-ΤΟΤΕ ἐπίκαιρος καὶ...διαχρονικῶς.
  • Κρῖμα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: