Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

US...χέσε...

1968 και ευρισκόμενος δια πρώτην φοράν εις USA, πρώτη επαφή με τiς immigrations authorities, και κατά την συμπλήρωσιν του εντύπου από τον μαλάκα ηρωτήθην εάν αι ΗΠΑ είναι της αρεσκείας μου. Ατενίζοντάς τον αγρίως-περιφρονητικώς-ειρωνικώς του απαντώ ΝΟ μαλακοπίτουρα. Το μαλακοπίτουρα ΔΕν το κατήλαβεν αλλά το ΝΟ σίγουρα και καλά μάλιστα. Η ερώτησις δηλαδή έχει σχέση με το εάν και εφ' όσον σου αρέσουν αι ΗΠΑ ενδέχεται και να την κοπανήσεις προς το...εσωτερικόν της Χώρας των "ευκαιριών" α ούμε...
Και 40 τόσα έτη μετά, τί διαβάζω; Οτι σ' εκείνη την άχαρη Χώρα ΜΟΝΟΝ το 15% των κατοίκων της είναι ασφαλισμένον δια υγιειονομικόν περίθαλψιν χι, χι...
Επειδή γκρινιάζουμε γενικώς, π.χ. δια την κατά-στασιν των δρόμων, τις ουρές στις διάφορες υπηρεσίες κ.τ.λ., ερωτήσατε έναν ταλαίπωρον Αμερικανόν, θα περίμενε 4 ώρες για να τον εξετάσει κάποιος ιατρός τσάμπα; 4; Και 14 θα περίμενα η απάντησις που θα σας έλθει κατακέφαλα.
ΕΣΥ=Μεγάλη υπό-θεσις.
Το καλύτερον μοντέλο εις Σουηδίαν αλλά εκεί π.χ. μία φιάλη whisky πωλείται σήμερα περίπου 30 € ώστε να πληρωθούν τα έξοδα εκείνων που κάθε τρεις ώρες αφήνουν την τελευταία τους πνοή, λόγω drinkαρίσματος...
Κάθε τρείς ώρες όμως ΔΕΝ πεθαίνει κάποιος από...ναρκωτικά, αλλά από τα ναρκωτικά ΔΕΝ κονομούν οι επίσημες οικονομίες; Ελα μου ντε;

Δεν υπάρχουν σχόλια: