Γιοφύρια

Πολύ πριν κάνουν την εμφάνισή των οι φωτεινοί σηματοδότες στην πρωτεύουσα αργότερα πέριξ, πηγαίναμε στο σχολειό "διασχίζοντας" καθέτως την Λεωφόρο Κηφισιάς, διασχίζαμε πάλι την Λεωφόρο για να συναντήσωμε τους φίλους μας που διέμεναν απέναντι, τα παιδιά από απέναντι διέσχιζαν κι αυτά την Λεωφόρο, για να προμηθευθούν διάφορα αγαθά, μια και οι μπακάληδες, μανάβηδες και τα ρέστα, ήσαν από τούτη την μεριά, και τέλος πάντων, το να διασχίσει καθέτως μια Λεωφόρο ένα ΠΑΙΔΙ, ήταν καθημερινή εικών.
Για να διασχίσει τις καθέτως δρόμο ταχείας κυκλοφορίας, περιμένει πρώτα να περάσουν τα οχήματα και μετά επιχειρεί, σωστά; Ολόσωστα(Κοινός νους).
Οταν όμως ΔΕΝ υπάρχει ο κοινός νους τί έχουμε;
Ενα παιδί του κλουβιού ή αλλοιώς βουτυρόπαιδο(έτσι τα λέγαμε τότε) στην προσπάθειά του να περάσει στο ύψος της Φιλοθέης ΜΕ ΦΩΤΕΙΝΟ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΗ παρακαλώ, ανταμώνει με όχημα και το αποτέλεσμα είναι...άντε γεια και να μας γράφεις...
Επειτα έρχεται ο άμυαλος μπαμπάκας του, που "ξέχασε" να του ειπεί ότι στον δρόμο τα οχήματα τρέχουν πάααρα πολύ, ΔΕΝ σταματούν ευκόλως άρα περιμένουμε να περάσουν και μετά εμείς ως πιο ευέλικτοι εμ, και στήνει ολόκληρο γιοφύρι, για να περνούν τα υπόλοιπα βουτυρόπαιδα.
"Ευφυεστάτη" λύσις. Αφού δεν αρκεί το πράσινο φως για τους χαζοπεζούς τσουπ, τους φτιάχνουμε ειδικό πέρασμα. Δηλαδή η βλακεία³.
Το έργο ευρίσκεται σε εξέλιξη. Ταλαιπωρία των πάντων σ' εκείνο το κομμάτι γιατί; Διότι ενώ εδώ και 10ετίες που λειτουργεί το φανάρι έχουν περάσει εκατομμύρια άνθρωποι και κυρίως παιδιά, τσουπ ένα βουτυρόπαιδο δεν τα κατάφερε, άντε να στήσουμε ένα γιοφύρι.
Σε τί Χώρα ζούμε Θεέ μου ελέησόν μας, φώτισόν μας μήπως και...
Και θα το υπενθυμίζω συνεχώς: Το Σύμπαν και η ανθρώπινος βλακεία ΑΜΕΤΡΗΤΑ, δια το Σύμπαν δεν ήτο και πολύ σίγουρος ο...Αϊνστάϊν...