...Ἡ ἱστορία-ταλαιπωρία ᾔρχισεν τὸ...1992.
Ἐδούλευον ἐν τῷ ραδιο-(φ)όνῳ τοῦ ἀνεκδιηγήτου...Κουρή(ὁ ὁποίος Κουρής κἄποτε «ἐγκρέμισεν» τὸν...Καραμανλισμόν ἀλλὰ, τὠρα πρωκτός-σκελαία(κῶλος και βρακί μὲ τὸν Κωστάκη ἔ;) ἀπό τὸ 1990, με «ἀμοιβή»...80,000 δρχ. δίχως...ἀσφάλισιν(τὴν μισή μου ζωή, εργαζόμουν ανασφάλιστος, διότι...διότι μεταξύ ανεργίας-ανέχειας, ή εργασίας ανασφάλιστης ε, διάλεγα το δεύτερο, εσεῖς;).Ο Μπάμπης(ταμίας του Κουρή) πλήρωνε ό-ποτ(έ) είχε...κέφια...
Το πράγμα τσουλούσε όπως τσουλούσε, μέχρι που κάποια ημέρα ο Μπάμπης μας ανεκοίνωσε ότι, όποιος θέλει να συνεχίσει να πληρώνεται, θα πρέπει να βγάλει Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών.
Τί πράγμα ήταν αυτό δεν ἐγνώριζον, αλλά μία γνωστή μου συμβολαιογράφος, τσακ-μπαμ σε δυό ημέρες το τακτοποίησε.
Και απ' εδώ αρχίζει το δράμα.
Ο Μπάμπης το βιολί του, με καθυστέρηση 3~4 μηνών, έδινε και κάτι τις έναντιιι...
Ερχεται και το πρώτο μπουγιουρντί, από το ΤΕΒΕ, διὰ νὰ πληρώσω, και με ἔκπληξη βλέπω ότι, το τίμημα της ασφάλισης σε σχέση με τα έσοδά μου, είναι κομματάκι τσουχτερό... άκουσον-φρίξον...20,000 δρχ.
Δηλαδή όσα πλήρωνε π.χ. ο Χ"νικολάου με τις μισθάρες του, να πληρώσει και ο μισθωτός των 80,000 δρχ.
ΕΛΕΟΣ κυρ Κόντε(Κόντος ο Δ/τής του ΤΕΒΕ) λίγο μυαλό δεν έχεις? Εμ, από πού ἐπερίσσευσεν, διὰ να...πάρεις κι εσύ ε?
Οι μήνες έτρεχαν, ο Μπάμπης πλήρωνε με το «σύστημα»...Κουρή, και το ΤΕΒΕ απ-ήτη.
Μαζεύθηκαν, μαζεύθηκαν τα απαιτητά ποσά του ΤΕΒΕ και έφθασαν εἰς το ποσόν, περίπου 1,500,000 δρχ.
Είχαμε εισέλθει πλέον στην εποχή Σημίτη με το «κοινωνικόν» Κράτος...φευ
Μου ξαποσρέλλουν και ένα φιρμάνι, μ' εκείνα τα "νόστιμα" απειλητικά που συντάσσονται από τις νομικές υπηρεσίες των "ασφαλιστικών" Ταμείων, ότι το χρέος σας ανέρχεται στο ποσόν κ.τ.λ. και εάν δεν το εξοφλήσετε εντός της αναγραφομένης προθεσμίας, θα προβοῦμε σε...κ.τ.λ.
Ωραία όλα αυτά, αλλά άμα δεν έχω έσοδα, ή τα έσοδά μου είναι ισχνά, πώς να σας εξοφλήσω βρε...κωλόπαιδα?
Οι διάφοροι "σύμβουλοι" φίλοι και τα ρέστα, μου είπαν να πάω να κλείσω τα βιβλία μου με το ΤΕΒΕ, να διαγραφώ κ.τ.λ. Αλλά για να κλείσουν τα βιβλία, θα πρέπει να τους εξοφλήσω.
Εμ, πώς να τους εξοφλήσω, αφού ΔΕΝ έχω μία, γαμώ την ατυχία μου?Εδώ σε θέλω μάστορη.
Κάποια ημέρα, καταφθάνει κι ένα ἄλλο "νόστιμο" χαρτάκι, που έγραφε ότι επεδικάσθη το ποσόν των κ.τ.λ. και εντός προθεσμίας τάδε, είσθε υποχρεωμένος να το εξοφλήσετε και τα ρέστα.
Και ο Κουρής έπρεπε να πληρώνει, αλλά...ΔΕΝ πλήρωνε...
Ο καιρός περνούσε, μέχρι που τα κυβερνητικά "σαΐνια" της εποχής, αποφασίζουν ν' ἀρπάξῳσιν τα χρεωστούμενα, μὲσῳ διακανονισμοῦουου...
Ἔ, έτρεξα κι εγώ να τύχω αποδέκτης του "ευεργετικού" αυτού συμβιβασμού, και μου κόβουν ένα κουστουμάκι, των 150 € μηνιαίως-είχαμε περάσει στην εποχή του € πλέον-το οποίον θα κρατούσε ούτε λίγο ούτε πολύ, 2 χρόνια και κάτι ψιλά...
Τους έδειξα και το...ολοκάθαρο μπλοκ εισπράξεων, βάσει του οποίου είχα να πληρωθώ από το...1995, και μου έκλεισαν τα βιβλία μέχρι εκείνη την χρονιά. Νάναι καλά τα παλληκάρια.
Εν τω μεταξύ εκκρεμούσε μήνυση του ταμείου από καιρό.
Ερχεται η κλήτευση, να παρουσιασθώ ενώπιον του Δικαστηρίου, αλλά ε, ήμουν ανακουφισμένος κομματάκι, διότι είχα αρχίσει να πληρώνω τα ποσά του διακανονισμού.
Παρευρίσκομαι στο Δικαστήριο, και όταν με καλεί η πρόεδρος ανακοινώνουσα τ' όνομά μου, ο νομικός εκπρόσωπος του ΤΕΒΕ, της δηλώνει ότι ο κλητευθείς κατηγορούμενος, ευρίσκεται εις διαδικασίαν αποπληρωμής μέσω διακανονισμού, κάτι σημείωσε εκεί η γραμματεύς του προεδρείου, και...με αφήνουν ελεύθερο πάσης κατηγορίααας.
Αυτά το 2003 ωραία?
Ολα καλά κύλησε και ο καιρός, εξόφλησα κανονικά και φθάνουμε στον Αύγουστο του 2008. Τώρα είμαστε στο άααλλο «κοινωνικό» και «επανιδρυθἐν» Κράτος της Νέας Δημοκρατίας του Καραμανλάκου.
Ημέρα Τρίτη 19, και περί ώραν 14ην, πηγαίνω στον Πριόβολο, ν' αγοράσω κάποιες τσιμούχες για τις βρύσες και κάποια άλλα πραγματάκια.
Στην διαδρομή από τον Πριόβολο στο σπίτι χάνω το τσαντάκι με όοολα τα υπάρχοντα σ' αυτό + περίπου ένα 500άρι €.
Ευτυχώς είχα προλάβει να πληρώσω στην Τράπεζα την δόση του δανείου για την μοτοσυκλέττα. Πάλιν καλά.
Εναγωνίως αφού τηλεφώνησα για ν' ακυρώσω πιστωτικές κάρτες κ.τ.λ. μετέβην εις το οικείον Αστυνομικόν Τμήμα, να δηλώσω την απώλειαν των Δημοσίων εγγράφων και τα ρέστα.
-Πώς λέγεσθε? Μ' ερωτά ο αξιωματικός.
Πληκτρολογεί τα στοιχεία μου και...κάτι δεν πάει καλά.
Με συνοδεύει κομψά στον επάνω όροφο, κι εκεί μου ανακοινώνουν ότι μμμ, εναντίον μου εκκρεμεί διακαστική απόφαση ερήμην μου, με ποινή φυλάκισης 8 μηνών από το...2003, λόγω οφειλής εις το ΤΕΒΕ.
Ωπα? Μα, Κύριοι έχει εξοφληθεί το χρέος αυτό, από τον Ιανουάριο του 2006, όταν και επλήρωσα την τελευταίαν δόση.
-Ναι αλλά εδώ(στο διαβολομηχάνημα) ευρίσκεσθε χρεωμένος με αυτήν την ποινήν. Δυστυχώς είσθε υπό κράτησιν
.Κι αρχίζει το μαρτύριο...το μαρτύριο που κράτησε...21 ώρες(νάναι οι ώρες όοολων) .
Υπ' όψιν ότι λόγω εργασιών που έκανα στο σπίτι, η εμφάνισή μου ήταν...άστα να πάνε + το ότι δεν φορούσα και παπούτσια, απαραίτητο αξεσουάρ του αστικού "καθωσπρεπισμού"...
Επειδή κάθε κρατούμενον τον θεωρούν εν δυνάμει και ύποπτον φυγής, οι ματιές τους ήταν καρφωμένες επάνω μου συνεχώς διακριτικώς μεν αλλά...ενοχλητικώς δε, επειδή ευρισκόμην αδίκως σε αυτή την κατάσταση.
Σε λίγο με συνοδεία(φευ), έρχομαι σπίτι για να φορέσω παπούτσια, ένα πουκάμισο, και να πάρω το φορτιστή του κινητού τηλεφώνου, που θα μου ήταν απαραίτητο, για να διευκωλύνω τις επικοινωνίες μου.
Τόσον πολύ στο κινητό δεν είχα μιλήσει άλλη φορά.
Ειδοποιώ αφεντικά, φίλους γνωστούς, και σε χρόνο ντε-τε, το είχαν μάθει όοολοι.
Ευτυχώς ο Μάριος(Φίλος) μου στέλνει έναν δικηγόρο(όσο νάναι η παρουσία υπηρέτου της Θέμιδος μετρά...) και ο οποίος αναλαμβάνει το ξεμπέρδεμα της υπόθεσης.
Προϊόντος του χρόνου, κι επειδή το οικείον τμήμα δεν διαθέτει χώρον κρατητηρίου, θα έπρεπε να με μεταφέρουν εις το Ν. Ηράκλειον.
Εκεί μετάγονται οι κρατούμενοι των αστυνομικών τμημάτων τα οποία δεν διαθέτουν κρατητήρια.
Ευτυχώς κατόπιν παρεμβάσεως του Στάθη(γνωστός μου αστυνομικός) εκρατήθην στο οικείον, προκειμένου να διανυκτερεύσω, μέχρι την προσαγωγή μου στην ΓΑΔΑ, μετά στην Εισαγγελία και τα ρέστα.
Εκαθόμουν εκεί στο γραφείο του αξιωματικού υπηρεσίας, ο οποίος είχε και γραφική εργασία αρκετή, η οποία κάποια στιγμή διεκπεραιώθη, και μου είπε ότι επειδή θέλει να βγεί έξω στο προαύλιο να καθήσει με τον φρουρό(τί να κάθεται να κάνει μόνος τους στο γραφείο?) θα πρέπει να με...σιγουρέψει με...βραχιολάκι στο κάγκελο του κλιμακοστασίου, διότι...διότι ναι μεν τον διαβεβαίωνα ότι δεν έχω λόγους να αποδράσω, αφού ήμουν πλέον πάσης αμφιβολίας, σίγουρος ότι η απαλλαγή μου την ημέρα που θα ξημέρωνε ήτο βεβαία, αλλά εκείνος δεν το γνώριζε, κι επειδή(όπως κομψά μου εδήλωσε)έχουν δει πολλά τα μάτια του, με κλείδωσε στο κάγκελοοο.
Το συναίσθημα δεν είναι και ότι καλύτερο...
Ευτυχώς επετράπη στον Κώστα(κατά κόσμον Μπάμπο)φίλο από 8ετίας, να καθήσει κοντά μου και να μου κάνει παρέα μέχρι το πρωί.
Νάναι καλά και επιφυλάσσομαι να ανταποδώσω στο μέλλον.
Κατά τις 9 το πρωί, ξεκινάμε για την ΓΑΔΑ.
Εκεί λοιπόν ψυχοπλακώνεσαι για τα καλά. Μιά αίθουσα γεμάτη κάθε λογής υπόκοσμο, εν αναμονή της διαδικασίας ελέγχου των δακτυλικών αποτυπωμάτων(τα οποία μου είχαν πάρει ήδη στο οικείον) τα οποία όμως ΔΕΝ τα πέτυχαν καλά, και μου ξαναπήραν στην ΓΑΔΑ, μετά φωτογράφηση απ' όλες τις πάντες, και εν συνεχεία στη Εισαγγελία ώπου αναμέναμε και τον συνήγορο με το βεβαιωτικόν έγγραφον του ΤΕΒΕ, ότι δεν χρωστώ πλέον.
Εκεί να ιδείς. Αλλη ψυχοπλακωτική κατάσταση.Το...βραχιολάκι σε όλο του το μεγαλείο.
Σημ. Ευτυχώς εκτός από την δέσμευσή μου στο κάγκελο του κλιμακοστασίου την νύκτα, όλη η υπόλοιπη συνοδεία μου ήταν διακριτική-ανθρώπινη εκ μέρους των συνοδών μου και τους ευχαριστώ διά την κατανόηση που επέδειξαν.
Ε, κάπου είχαν πειστεί από τα λεγόμενά μου ότι ήμουν αθώος κι έτσι δεν συνέτρεχε λόγος απόπειρας δραπετεύσεως.
Η συνέχεια τώρα.
Καταφθάνει και ο συνήγορος Σωτήρης, με την βεβαίωση, αλλά έλα που κάποιο στοιχείο έλλειπε(πάλι?) και ξανά-μανά έτρεχε στην Αγ. Παρασκευή, για να του δώσουν άααλλο συμπληρωματικό χαρτί, προκειμένου η δύσκαμπτος δικαιοσύνη να πεισθεί περί της αθωότητάς μου και να με αφήσει ελεύθερον.
Το μαρτύριο εκεί στη Εισαγγελία κράτησε περίπου 3 ώρες, και κατά την 1 η ώρα επί τέλους είχα το απαλλακτικό χαρτί στα χέρια μου, το οποίον όμως διάβασον και φρίξον, θα πρέπει να φέρω μαζί μου συνεχώς, μέχρι κάποιος κηφήνας του δημοσίου αξιωθεί να πληκτρολογήσει τα καθέκαστα, και έτσι να σβησθεί η δίωξή μου απ' τα τερματικά της Αστυνομίας όοολης της Χώρας, διότι ακόμη είμαι..."καταζητούμενος", και ποιός ηξεύρει για πόσον καιρό ακόμη.
Σ' όοολη την διάρκεια των 21 ωρών παρανόμου κράτησης, έπινα μόνον νερό, ΔΕΝ χρειάσθηκε να πάω προς...νερού μου(καλό κι αυτό) διότι όταν με πνίγει η αδικία όοολες οι λειτουργίες φαίνεται αναστέλλονται(τίς οίδεν), και όοολος αυτός ο εφιάλτης θα μου μείνει αξέχαστος, που τώρα αποστασιοποιημένος έστω και για τόσο λίγο χρονικό διάστημα, αναλογίζομαι τους κρατουμένους του Γουαντάναμο καί τόσων άλλων περιοχών στον Πλανήτη μας, που κρατούνται δίχως να ξέρουν γιατί, και το χειρότερο δίχως να γνωρίζουν μέχρι πότε.
Σημ. Η ταλαιπωρία μου αυτή ήταν αποτέλεσμα της ολιγωρίας του(ποίου άραγε?) μανδαρίνου ο οποίος ...ως ώφειλε, να με απαλλάξει της ποινής, πληκτρολογώντας σχετικώς τα δέοντα από...5ετίας..."εξέχασεν"...
Ε Λ Ε Ο Σ.
Και πούσαι.
Ισως έχοντας αποβιώσει πλέον, στα τερματικά ακόμη να φέρομαι ως...καταζητούμενος...
Πιάστε τον...πούστη στο ΤΕΒΕ, ο οποίος έγραψε στ' αρχίδια του ή στο μουνί της(αναλόγως φύλου) την ενημέρωση προς την εισαγγελία, εάν όμως ενημέρωσε, τότε κόψτε τον κώλο της άλλης πουστάρας στην εισαγγελία, η οποία εάν έλαβε την εντολή να με διαγράψει από την «φυγοδικία» μου ΟΛΙΓΩΡΗΣΕΝ.
Ε, βρείτε τα κουφάλες.
Τώρα τί να βρείτε εις το κωλοχανείον ΕΛΛΑΣ...άστο...γαμώ την ατυχία μου.
ΥΓ Οσοι με αδίκησαν(εις εξ' εκείνων και ο Ωνάσης...) ΔΕΝ είχαν καλό τέλος γκε-κε, εμ πώς αλλοιώς?...
