Εϊ ψιτ, γειά σας(που σημαίνει να έχετε την υγειά σας...
Παρακαλώ παρακολουθείστε το ακόλουθο Videάκι, δια να γίνει αντιληπτόν(ελπίζω) ότι όταν η ορατότης είναι ΜΗΔΕΝΙΚΗ-λόγω των ΚΛΕΙΣΤΩΝ γωνιών που
ΥΠΆΡΧΟΥΝ εις άπαντα τα οδικά δίκτυα του Πλανήτου μας-ε, δεν οδηγούμε...μπουνταλάδικα ναι;
Ε, και μετά εάν επιθυμείτε αναγνώσατε και τα επακόλουθα, δια τον αδόκητον θάνατον του Πατριάρχη του...Παγκοσμίου Κινηματογράφου...
Εάν λοιπόν ο αείμνηστος Θόδωρας(Αγγελόπουλος) ελέω ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ τύχης, είχεν δια πατέραν τον πατέρα μου δεν θα μας "εφευγεν" ΑΔΟΞΩΣ...
Και εξηγούμαι: Εις το σημείον, επί του οποίου παρεσύρθη εκ του επιπολαίου τοματο-συκλεττιστού, η ορατότης ΚΑΙ του Θόδωρου αλλά, ΚΑΙ του επιπολαίου εποχουμένου είναι ΑΚΡΩΣ περι-ορισμένη άρα...
Ο εποχούμενος ανακόπτει-περι-ορίζει την ταχύτητά του εις το ελάχιστον, αλλά ΚΑΙ ο πεζός μμμ(σκέψις) διασχίζει καθέτως τον ασφαλτόδρομον εις χρόνον De-Te ή επιλέγει ΑΑΑλλον σημείον δια την "επιχείρησιν"...ΠΕΡΝΩ ΑΠΕΝΑΝΤΙ.
Κι έτσι εις τυφλόν σημείον ΚΑΙ δια τους δυό ο Αγγελόπουλος έχασεν 0-7 ΔΙΧΩΣ...αγώναν.
Αν π.χ. είχον συνάντησιν μαζί του και τον ηρώτουν "Ω, μάγε του cinema, γνωρίζετε πώς διασχίζομεν ΚΑΘΕΤΩΣ οδόν ΤΑΧΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ", όσοι παρευρισκόμενοι θα μου έλεγον(ΣΙΓΟΥΡΑ) "καλά ρε μαλάκα ρωτάς τον Αγγελόπουλο εάν ξέρει να περάσει απέναντι; Τί μαλακία ερώτηση ήταν αυτή πανηλίθιε;"
Εμ, κι όμως, ο άνθρωπος που ανέβασε την 7η τέχνη στα ύψη με εκείνο το ανεπανάληπτον πλάνον να βλέπουμε τον ΤΕΡΑΣΤΙΟΝ Μάνον Κατράκην, με τα χέρια του οριζοντίως σαν αητός να χορεύει στην κορυφογραμμή ΔΥΟΝΤΑΣ Ο ΗΛΙΟΣ, στην ταινία "Ταξείδι στα Κύθηρα", ΔΥΣΤΥΧΩΣ "έφυγεν" βιαίως δίχως να διδαχθεί το πώς κινείται ένας άνθρωπος σε μια πόλη το...2011. Κρίμα, κρίμα, κρίμα.
Εγνώριζεν όοολας τας καταλλήλους γωνίας δια μοναδικάς κινηματογραφικάς λήψεις, αλλά μμμ, δεν έμαθεν εις ποίαν γωνίαν στεκόμεθα ώστε να διαβώμεν καθέτως αλλά ΑΣΦΑΛΩΣ, προς το απέναντι ενός δρόμου ΤΑΧΥΤΑΤΗΣ(όμως εμ, ) κυκλοφορίας....
Και νάτος τσουπ πάλιν(;) ο ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΣ Einstein με το γνωμικόν "Η ανθρώπινος βλακεία και το Σύμπαν ΑΜΕΤΡΗΤΑ, δια το Σύμπαν δεν είμαι και πολύ σίγουρος"...και ο δικός μας Κώστας Αξελός με το γνωμικόν του, "ζούμε σ' έναν κόσμον ΔΙΧΩΣ σκέψη, ζούμε μέσα στην σκέψη μας με...απ-ουσία Κόσμου".
Στην περίπτωση Αγγελοπούλου μάλλον "ταιριάζει" το δεύτερον...διότι έζησε έπιγείως εις Αααλλον δικό του ΚΟΣΜΟΝ...
A-Dio Θόδωρε και ίσως να τα πούμε όταν περάσω την...πύλην, μια και θα ευρίσκομαι εις τον χώρον των..."ανωνύμων" χι, χι....
Ελπί-ζω ότι θα...έχω ολίγους παράδες, να πληρώσω το "εισιτήριον εισόδου, αφού (σ)κατά ...πως πάει το πράγμα, μάλλον θα φύγω ΚΑΤΑΧΡΕΩΜΕΝΟΣ...
Παρακαλώ παρακολουθείστε το ακόλουθο Videάκι, δια να γίνει αντιληπτόν(ελπίζω) ότι όταν η ορατότης είναι ΜΗΔΕΝΙΚΗ-λόγω των ΚΛΕΙΣΤΩΝ γωνιών που
ΥΠΆΡΧΟΥΝ εις άπαντα τα οδικά δίκτυα του Πλανήτου μας-ε, δεν οδηγούμε...μπουνταλάδικα ναι;
Ε, και μετά εάν επιθυμείτε αναγνώσατε και τα επακόλουθα, δια τον αδόκητον θάνατον του Πατριάρχη του...Παγκοσμίου Κινηματογράφου...
Εάν λοιπόν ο αείμνηστος Θόδωρας(Αγγελόπουλος) ελέω ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ τύχης, είχεν δια πατέραν τον πατέρα μου δεν θα μας "εφευγεν" ΑΔΟΞΩΣ...
Και εξηγούμαι: Εις το σημείον, επί του οποίου παρεσύρθη εκ του επιπολαίου τοματο-συκλεττιστού, η ορατότης ΚΑΙ του Θόδωρου αλλά, ΚΑΙ του επιπολαίου εποχουμένου είναι ΑΚΡΩΣ περι-ορισμένη άρα...
Ο εποχούμενος ανακόπτει-περι-ορίζει την ταχύτητά του εις το ελάχιστον, αλλά ΚΑΙ ο πεζός μμμ(σκέψις) διασχίζει καθέτως τον ασφαλτόδρομον εις χρόνον De-Te ή επιλέγει ΑΑΑλλον σημείον δια την "επιχείρησιν"...ΠΕΡΝΩ ΑΠΕΝΑΝΤΙ.
Κι έτσι εις τυφλόν σημείον ΚΑΙ δια τους δυό ο Αγγελόπουλος έχασεν 0-7 ΔΙΧΩΣ...αγώναν.
Αν π.χ. είχον συνάντησιν μαζί του και τον ηρώτουν "Ω, μάγε του cinema, γνωρίζετε πώς διασχίζομεν ΚΑΘΕΤΩΣ οδόν ΤΑΧΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ", όσοι παρευρισκόμενοι θα μου έλεγον(ΣΙΓΟΥΡΑ) "καλά ρε μαλάκα ρωτάς τον Αγγελόπουλο εάν ξέρει να περάσει απέναντι; Τί μαλακία ερώτηση ήταν αυτή πανηλίθιε;"
Εμ, κι όμως, ο άνθρωπος που ανέβασε την 7η τέχνη στα ύψη με εκείνο το ανεπανάληπτον πλάνον να βλέπουμε τον ΤΕΡΑΣΤΙΟΝ Μάνον Κατράκην, με τα χέρια του οριζοντίως σαν αητός να χορεύει στην κορυφογραμμή ΔΥΟΝΤΑΣ Ο ΗΛΙΟΣ, στην ταινία "Ταξείδι στα Κύθηρα", ΔΥΣΤΥΧΩΣ "έφυγεν" βιαίως δίχως να διδαχθεί το πώς κινείται ένας άνθρωπος σε μια πόλη το...2011. Κρίμα, κρίμα, κρίμα.
Εγνώριζεν όοολας τας καταλλήλους γωνίας δια μοναδικάς κινηματογραφικάς λήψεις, αλλά μμμ, δεν έμαθεν εις ποίαν γωνίαν στεκόμεθα ώστε να διαβώμεν καθέτως αλλά ΑΣΦΑΛΩΣ, προς το απέναντι ενός δρόμου ΤΑΧΥΤΑΤΗΣ(όμως εμ, ) κυκλοφορίας....
Και νάτος τσουπ πάλιν(;) ο ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΣ Einstein με το γνωμικόν "Η ανθρώπινος βλακεία και το Σύμπαν ΑΜΕΤΡΗΤΑ, δια το Σύμπαν δεν είμαι και πολύ σίγουρος"...και ο δικός μας Κώστας Αξελός με το γνωμικόν του, "ζούμε σ' έναν κόσμον ΔΙΧΩΣ σκέψη, ζούμε μέσα στην σκέψη μας με...απ-ουσία Κόσμου".
Στην περίπτωση Αγγελοπούλου μάλλον "ταιριάζει" το δεύτερον...διότι έζησε έπιγείως εις Αααλλον δικό του ΚΟΣΜΟΝ...
A-Dio Θόδωρε και ίσως να τα πούμε όταν περάσω την...πύλην, μια και θα ευρίσκομαι εις τον χώρον των..."ανωνύμων" χι, χι....
Ελπί-ζω ότι θα...έχω ολίγους παράδες, να πληρώσω το "εισιτήριον εισόδου, αφού (σ)κατά ...πως πάει το πράγμα, μάλλον θα φύγω ΚΑΤΑΧΡΕΩΜΕΝΟΣ...
