Ιντα αφρίζεις και ξαφρίζεις, παράν μου έδωκα...

Ο Αρμένης επλήρωσεν εις τον μπακάλην του μαχαλά κεφαλοτύρι, αλλά ο μπακαλομπαγαμπόντης του έδωκεν...σάπωναν...
Ε, έφθασεν η ώρα του φαγητού, η γυναίκα του έτριψεν το κεφαλοτύρι το οποίον όμως ήτο...σάπων, και τρώγοντας ο υιός του, άρχιζε να βγάζει από το στόμα του...σαπουνάδα.
- Μα, Μπαμπά μου, το τυρί σαν να μην είναι τυρί, και νααα οι αφροί από το στόμα του παιδιού.
Κι ο πατήρ απήντησεν: " Ιντα αφρίζεις και ξαφρίζεις, παράν μου έδωκα". Δηλαδή...φάτο και σκάσε διότι το επλήρωσα.
Η εισαγωγή, δια να σας γράψω πώς εξαφανίζονται τα ποντίκια από μόνα των, δηλαδή αυτοκτονούν.
Εάν υποψιάζεσθε ότι μοιράζεσθε τον χώρον σας με...τρωκτικά, η αυτοκτονία των εύκολος.
Πώς είναι το ανθρώπινον ον, που ενώ γνωρίζει ότι το καζίνο ΠΑΝΤΟΤΕ βγαίνει κερδισμένο και παρά ταύτα το επισκέπτεται και...αυτοκαταστρέφεται; Ε, μία από τα ίδια κάνει και το ποντικάκι.
Αφήνετε σε διαφόρους χώρους πλάκες σαπουνιού, τις δαγκώνει σιγά-σιγά, αφρίζει και τα τινάζει. Ούτε χημικά, ούτε παγίδες...
Διατί έχει προτίμησιν εις τον σάπωναν, άγνωστον εισέτι...και μάλλον θα παρέλθει αρκετός καιρός ώστε να το χρησιμοποιεί δια να πλυθεί(μάλλον)...